સાંયાજી, કોઇ ઘટમાં ગહેકે ઘેરું - મકરંદ દવે

કવિ - મકરંદ દવે



સાંયાજી, કોઇ ઘટમાં ગહેકે ઘેરું,
બાવાજી,મુંને ચડે સમુંદર લ્હેરું.

ચકર ચકર વંટોળ ચગ્યો જી
ઈ તો ચ્ગ્યો ગગનગઢ ઘેરી,
નવલખ તારા ડૂબ્યા ડમરિયે ને
તરી રહી એક ડેરી,
ઓ હો સાંયાજી, મારું હેત વધે ને માંહી
સુંદર મૂરતિ હેરું.

ખોબો ઢૂળનો કૂબો બણાયો ને
બૌત હુવા ખુશ બંદા,
એક ઘણીયે લગાયા ધક્કા
ચૂર ચૂર મકરન્દા,
ઓહો સાંયાજી, મારા કણ કણ કારી
દમ દમ વરસી મ્હેરું,

અકલ કલા મારે હિરદે ઊગી
અચરત રોજ અપારા,
મુઠ્ઠીભર રજકણમાં રમતા
અલખ અલખ લખતારા
ઓહો સાંયાજી, મારે પગલે પગલે
પિયનુ હવે પગેરું.