મેંદી તે વાવી માળવે - લોકગીત
તન છે રૂપનું હાલરડું ને આંખે મદનો ભાર
ઘૂંઘટમાં જોબનની જ્વાળા ઝાંઝરનો ઝમકાર
લાંબો છેડો છાયલનો, ને ગજરો ભારોભાર
લટકમટકની ચાલ ચાલતી જુઓ ગુર્જરી નાર
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે
નાનો દિયરડો લાડકો જે,
કંઇ લાવ્યો મેંદીનો છોડ રે … મેંદી …
વાટી ઘૂંટીને ભર્યો વાટકો ને
ભાભી રંગો તમારા હાથ રે … મેંદી …
હે… લાંબો ડગલો, મૂછો વાંકડી, શિરે પાઘડી રાતી
બોલ બોલતો તોળી તોળી છેલછબીલો ગુજરાતી
હે.. તન છોટુ પણ મન મોટું, છે ખમીરવંતી જાતી
ભલે લાગતો ભોળો, હું છેલછબીલો ગુજરાતી
હાથ રંગીને વીરા શું રે કરું?
એનો જોનારો પરદેશ રે … મેંદી …
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે.
લાખ ટકા આલું રોકડા,
કોઇ જાવ જો દરિયાપાર રે
શૉક્યના સાયબાને જઇ એટલુ કહેજોઃ
તારી બેન પરણે ઘરે આવ્ય રે
બેની પરણે તો ભલે પરણે,
એની ઝાઝા દી' રોકજો જાન રે.
શૉક્યના સાયબાને જઇ એટલુ કહેજોઃ
તારો વીરો પરણે ઘરે આવ્ય રે.
વીરો પરણે તો ભલે પરણે
એની જાડેરી જોડજો જાનરે
શૉક્યના સાયબાને જઇ એટલુ કહેજોઃ
તારી માડિ મરે ઘરે આવ્ય
માડિ મરે તો ભલે મરે
એને બાળજો બોરડી હેઠ
શૉક્યના સાયબાને જઇ એટલુ કહેજોઃ
તારી માનીતીની ઊથી આંખ
હાલો સિપાઇઓ હાલો ભાઇબંધીઓ
હવે હલકે બાંધો હથિયાર
0 પ્રત્યાઘાતો:
Post a Comment